kaas

Dostałam odpowiedź na komentarz ASI. Bardzo niesympatyczny, więc odpowiedziałam równie niemiło. Zrobiła się całkiem niepotrzebna pyskówka, więc zamierzam to skończyć. Jestem szczególnie uczulona na to, że ludzie korzystają z tego że sieć jest anonimowa starają się wywalić swoje negatywne emocje na piszących. Zdarza mi się to nie pierwszy raz. No cóż, nie każdemu to co piszę musi się zaraz podobać.....ale zaraz z takim impetem. Bo się nie lubi psów?

Historia o psach opisana przeze mnie była z premedytacją. Rozumiem ludzi, którzy niekoniecznie akceptują zwierzęta u siebie w domu. To prawda, one bałaganią, roznoszą różne rzeczy i zostawiają sierść. Nie namawiam nigdy nikogo na hodowanie czegokolwiek. Ja trzymam psy bo lubię. Ale opisałam tę sytuację -  była na tyle idiotyczna, że ta kobieta była już u mnie drugi raz. Siedziała parę godzin u mnie i moje psy znała. I za kilka dni przyszła i to samo. Uznałam to za beznadziejne i irytujące i dlatego to opisałam. Uważam, że trzeba się nauczyć panować nad sobą a nie przychodzić jak się boi i histeryzować. Jakby miała w domu pytona to zapewne też bym się bała po raz pierwszy. Ale gdyby zapewniła że nie gryzie, na drugi raz nie urządzałabym histerii....

Ja sama kocham psy ale i daję ludziom pożyć. Moje są karne i raczej nie są zainteresowane obcymi. Czasem jamnior staje się nadmiernie towarzyski ale on jest miły i ludziom to nie przeszkadza z reguły. Również uważam, ze ludzie mogą sobie palić, pić i robić inne rzeczy. Jestem również przeciwko nie sprzątaniu kup, ale również mam świadomość że psy są częścią ekosystemu tak samo jak my. Nasze kupy elegancko pływające w kanalizacji tak samo zanieczyszczają środowisko jak i psie...choć może są mniej widoczne. Natomiast jestem zdecydowanie za organizacją sprzątania czyli dostępnością miejsc spacerowych i miejsc do wywalania kup i stosownych torebek. Albo tez za zakupem specjalnych odkurzaczy do kup, które w różnych miejscach na świecie  istnieją.

Co do spokoju i zdrowego otoczenia to chyba od psów znacznie bardziej szkodliwe są samochody ze spalinami i azbestem w klockach hamulcowych. Znacznie bardziej spokojnie czuję się nie, gdy nie łażą psy ale gdy chodzi straż miejska i goni na przykład łysych. Nie wiem kto zakłóca spokój w Brukseli, wieczorami tam nie bywam, ale zdecydowanie wiem czego mam prawo się obawiać w Warszawie.

„Pysk” był odpowiedzią na propozycję więzienia dla właściciela w razie pogryzienia przez jego psa. Równie zresztą absurdalną. Psy bywają faktycznie nieprzewidywalne i mogą pogryźć. Ale często niestety jest to wina ludzi. Czasem sami prowokują albo ukierunkowują psa w kierunku celowej agresji. Wyhodowanie ras niebezpiecznych  to nie wynik naturalnej krzyżówki gatunków ale celowa działalność człowieka. Trzymanie w kojcach przez całe dnie również jest szkodliwe dla psychiki zwierzęcia. Agresja u psów jest często wynikiem drażnienia. Ja sama, kochając te zwierzęta nigdy nie głaszczę i nie zaczepiam obcych psów, których nie znam, bo po prostu mogą tego nie lubić. Wypadki i nieszczęścia zdarzają się czasem. Nie każdy pies zaraz zagryza.

Mnie też ugryzł kiedyś pies. Taki Burek z podwórka, który miał tylko szczekać, dostawał jakąś rozmoczoną bułę i siedział ciągle na sznurku. Zapewne nikt nigdy go nie głaskał. Pewnie też obrywał wciry i ogólnie był zły. Noga mnie bolała po tym jak diabli. Niemniej jednak nie przyszło mi do głowy zwalczać psy i się bać. To nie był wściekły potwór, raczej biedne zestresowane zwierze. Również kiedyś spory pies rasy gończy polski zaatakował mojego jamnika i mało go nie zagryzł. Właściciel, człowiek spokojny i przyzwoity był zszokowany. Jamnika uratowałam odpychając rozjuszonego gończego. Właściciel jeszcze tego samego wieczora zadzwonił, opłacił koszty konsultacji i leczenia na szczęście niewielkich ran. Wszystko było ok.

Właściwie nie powinno być powodu do złości. Ale najbardziej zawsze mnie wkurza wizja plastikowego świata, bez zwierząt, najlepiej ze sztuczną trawą lub kostką betonową. I ludzi poruszających się po ściśle określonych torach. Drzewa powyrzynane bo zasłaniają światło, trawka podcięta na milimetr. Ideał, ale może nie dla wszystkich.

Bo ja lubię prawdziwą naturę – z krzywymi drzewami, trawą w której można się schować. Uwielbiam domy, gdzie na tarasie leży rozwalony u nóg właścicielki pies a zza płota przyczaja się kocur, polujący na ptaszki, ale zbyt leniwy aby polować naprawdę. Ciepło, miło, domowo.....Patrzę z niechęcią jak Belgowie formują drzewa i sterczą takie ohydne kikuty albo plotą gałęzie na drutach. Jak trzymają ledwo zipiące psy na krótkich smyczach, sapiące i wściekłe. Jak każde podwórko jest identyczne jak u sąsiada.

Szkoda że ludzie nie zawsze zdają sobie sprawę jak szkodliwe jest takie gadanie. Życie w zbiorowości wymaga kompromisów. Pies był zawsze towarzyszem człowieka a jego wierność i oddanie jest niesamowite. Faktycznie ludzie są zmuszeni mieszkać w mieście i często jest to utrudnienie dla właścicieli dużych psów. Dziecko mające kontakt z psem wyrabia sobie poczucie odpowiedzialności i empatię. Opiekując się nim, nabiera nawyku opieki nad słabszym. Obserwując Młodą jak wkraplała do oczu mojego psiaka krople i karmiła łyżeczką wiem, że kiedyś być może gdy ja będę potrzebowała, też się mną tak zaopiekuje. I nie zapekluje w jakiejś wymieralni typu państwowy dom starców, bo nie będę pasowała do wizji plastikowego i bardzo estetycznego ładnego świata.

Unia coraz czesciej pokazuje prawdziwe oblicze. Okazuje się ze w moim przypadku nie jest sprawa latwa uzyskac przedłużenie na dwa miesiące - bo przepisy pozwalaja na drugie przedłużenie kontraktu co najmniej na rok. I to jest wlasnie słuszne, bo jak się zatrudnia specjaliste to powinno się traktowac go powaznie- albo mu dac popracowac albo nie przedłużać pobytu w ogole. To ma chronic przed takimi dyrektorami jak mój, którzy uważając, ze mogą rzucac ochlapy – dawac miesięczne przedłużenia i szantażować, aby gosc tyral jak osiol. Czyli tak jak ja ostatnio.

No wiec dyro dostal wypiekow jak przyszedł mi to powiedziec. Bo ostatnia rzecza jaka by chciał to dac mi roczne przedłużenie. On chciałby mnie wycyckac jeszcze przez te dwa miesiące- bo uświadomił sobie , ze jednak jestem potrzebna a potem kopa. Typowy niemiecki pragmatyzm. Zwłaszcza enerdowski. Dobrze az nadto o tym wiem. Mnie to tez zaskoczylo ze takie przepisy istnieja ale po przeczytaniu stwierdziłam ze one sa stare i obowiązują od 2004. Dziwne ze on tego nie znal.

Wczoraj z tego powodu wpadlam w dola bo znow runela moja koncepcja. Abarot sprawa ewentualnej przeprowadzki jak nie da się przedłużyć, sprawa transportu i innych problemow z tym związanych. Dręczyłam biednego B caly wieczor i jest jednak naprawde nieoceniony. Co prawda rady nie ma na te sytuacje innej niż poczekac- bo de facto sprawa poszla do centrali. Ale pomęczyłam go- tak naprawde nie wiem czy mi ulżyło. Niedługo będzie wyłączał kompa jak będzie się swiecilo moje gadu. Choc może nie do konca tak jest…..

Dzis postanowiłam ostentacyjnie się zaczac wyprowadzac. Uporządkowałam papiery , powywalałam smiecie, wszystko gotowe do zabrania. Bo poprzednio liczyłam, ze jak wezme urlop to zostanie mi dosłownie kilka dni na ewakuacje. Teraz rzeczy sa przygotowane, dwie torby i wsio. Mojej Wloszce zrobilo się przykro. Ale przeciez jakby co to zwrócimy ci za urlop- powiedziała sekretarka. Ale teraz to ja zdecydowałam wziąć caly urlop- odpowiedziałam.

Strace na tym, ale nie dam się traktowac jak gówniarz. To była opcja awaryjna, w przypadku gdyby nie udalo się załatwić przedłużenia. A teraz okazuje się ze szansa jest. Ze strony administracji nie ma przeszkod. Wiec…….

Chytrość jak widac nie poplaca. Gdyby dyro dal mi pol roku przedłużenia to z cala pewnością nie byloby tego problemu który jest teraz. Wiadomo było, ze kwiecień i polowa maja sa w Unii nie do roboty. A roboty nagle zrobilo się do cholery….

Co dalej będzie. Nie mam pojecia . Może być wszystko. Ja nie mam teraz na to najmniejszego wpływu. Chodze i uśmiecham się, z nim rozmawiałam pogodnie i sympatycznie. Jestem za starym wyjadaczem aby dac się sprowokowac. W domu czuje jak skacze mi ciśnienie. Wczoraj jak obejrzałam swoja twarz w lustrze to bylam cala czerwona. We lbie pulsowalo i na pewno mi ciśnienie skoczylo, czulam to. Jak tak dalej pojdzie to fajtne- napisałam B- nie nadaje się na szczura, którego się gania i który musi walczyc. Nie poddaje się jeszcze ale dalibóg, ile mnie to jeszcze będzie kosztowac to sama nie wiem. Żadne pieniadze nie sa warte utraty zdrowia.

Powolutku idzie. Wracam zwykle dość zmęczona siedzeniem przy kompie. Coś tam dłubię sobie ale już bez pośpiechu. Ciągle myślę o tym jak szybko upływa czas, znów robi się wpół do dziewiątej.

Napisałam Heldze list, że zostaję dłużej o dwa miesiące i nie musi się śpieszyć z czytaniem mojego sprawozdania, które dostała w lutym. Olała, nie odpowiedziała, co więcej znów mnie nie widzi jak przechodzi koło mnie. Domyślam się, że jest wściekła, że wszystko się odbyło poza jej plecami i bez uzgodnienia z nią. Zastanawiam się czy wszyscy Niemcy tak mają? Czy ich olewanie kogoś spoza narodu panów może jest uwarunkowane genetycznie. Zadziwiające to, w końcu jestem w jej grupie i jako taka powinna być zainteresowana  stanem osobowym swojej grupy. I tym co robią. Ale ona jest wyłącznie zainteresowana swoim tyłkiem i swoją karierą.

Odwiedziła mnie wczoraj również moja Bułgarka. Tym razem przyszła z mężem i córką. W piątek byłam u niej na piwie. Dziś mieli jechać razem do Amsterdamu na wycieczkę. Ale wczoraj przeżyłam coś zadziwiającego. Moje psy nie należą do goliatów a jeden jest jamnikiem. Wszyscy troje bali się wejść do mnie do domu. Stali przerażeni. A psy, wiadomo jak to psy, szczekają. Ale to nie są wściekłe rottweilery czy amstaffy żądne krwi. One są z natury towarzyskie, powąchają a potem sobie idą. Córka jej zachowywała się jakby psa widziała po raz pierwszy w życiu. Uciekała i piszczała. Histeryzowała jak mamusia. Coś niesamowitego. Również jej mąż, facet postawny się przestraszył. Czyżby w Bułgarii wybili wszystkie psy a ja o tym nic nie wiem....

Szykuję się na zjazd rodzinny. Raczej duchowo niż fizycznie, ciast nie piekę (notabene jutro stawiam ciacha w pracy w związku z przedłużeniem kontraktu ale kupione). A B przyjeżdża w maju. Więc będzie się trochę działo. Powinnam skończyć jeszcze pewne sprawy związane z artykułem, wywiesić pranie i zrobić trochę rzeczy co prawda mało inspirujących aczkolwiek potrzebnych.

Dzisiaj miałam dzień, który się zaczął dość fatalnie. Otóż dziś był dzień zielony to znaczy wywozili śmiecie biodegradowalne. Robią to raz na dwa tygodnie. Dwa tygodnie kisi mi się w zielonym pojemniku syf. I dziś coś ekipie odbiło, że przyjechała raniutko, jeszcze nie zdążyłam wyjść z domu. Było to sporo przed ósmą. Gdy wyszłam z pojemnikiem zobaczyłam, że śmiecie są już zabrane. Jak nigdy, Zazwyczaj przyjeżdżali koło południa a i czasem później. No i trafił mnie szlag. Bo nie dość, że to wszystko kitwasi się u mnie na balkonie to jeszcze miałoby stać następne dwa tygodnie. Nigdy!!!!. Wzięłam kubeł i poszłam pod drzewko. I wywaliłam jak leci, skórki od banana, jakieś resztki wpółspleśniałe. Oczywiście zasypałam to wszystko darnią i liśćmi. Niech biodegraduje sobie w lesie. Skoro sąsiedzi notorycznie wywalają kości i moje psy mają nieustanną ucztę jak tylko się odwrócę to czemu banany nie miałyby poleżeć pod kupką darni. Dzicz to dzicz.

Ja tam lubię mój kraj. Siedzę w krainie bezbożności i rozpusty jak to określają co poniektóre media. Na dzień dzisiejszy limit notek wyczerpałam ale dostałam, już drugi raz coś co mnie zmroziło totalnie.

Dostałam mianowicie taki tekst :

Minęło 275 dni drogi Jana Pawla do nieba.

Wyslij to do 8 dobrych ludzi a za 80 dni anioły zesla Ci cud.

Jesli tego nie zrobisz będzie to 8 nieszczęsć.

Złóż Mu hołd

Niestety nigdy nie pogodzę się z ciemniactwem naszego narodu. Chodzę tutaj do kościoła katolickiego. Chodzę od zawsze. Za komuny też chodziłam. Dziś sporo osób było. Oglądam programy w tutejszej telewizji w której z szacunkiem wspominają papieża. Pokazali film o papieżu. Teraz nadają fragmenty mszy w katedrze w Brukseli i co mówi kardynał Mechelen- Bruksela. Pokazują też to, czego polska TV nie pokazywała nigdy - słabość Papieża jako człowieka, jego zmaganie z chorobą w ostatnim czasie, wola życia ale i ograniczenia z powodu Parkinsona....widoki przykre, których nigdy nie widziałam w polskiej TV bo chyba były zakazane. Był wielkim człowiekiem, ale jednak tylko człowiekiem. Ten kult jest jakimś bałwochwalstwem. Chyba religia katolicka nie rekomenduje kultu jednostki. Nie zaleca modlenia się do obrazów.

Robi mi się nieswojo, gdy coś takiego dostaję. Bo to nie wiadomo, śmiać się czy płakać. To trąci jakimś średniowieczem i guślarstwem. I chyba nawet według religii wiara w gusła jest traktowana jak grzech!!! Nienawidzę łańcuszków tantr, prawd ogółnych i szantażowania. Czy teraz tak jest w moim kraju???????

Dość dawno nie miałam czasu zasiąść do pisania. Do piątku miałam stres niebagatelny. Teraz to się rozwiązało. Przynajmniej na razie.

Szef przedłużył mi pobyt o dwa miesiące. To równowartość prawie dwóch lat mojej pracy w warszawskiej firmie, Niby to nie jest tak długo, ale ucieszyłam się niewiarygodnie. Tym bardziej, że sprawę załatwiła sekretarka. Po prostu zwyczajnie spytała się go – a czy ona nie mogłaby jeszcze jakiś czas posiedzieć? No i do tego nie musiałam nic sama w tej sprawie robić. A więc mam kontrakt do połowy lipca.....cieszę się.

W domu już jakoś ostatnio nie miałam motywacji nawet do zmiany pościeli-może to przesada, bo w święta spodziewam się gości. No i zaskoczyło, zabrałam się żwawo za porządki. Szefowi winna też jestem wiele spraw- muszę pewne rzeczy podciągnąć. Ale teraz już na luzie i spokojnie.

Wiosna tutejsza jest prawie że w pełni, ale często padają deszcze. Ten kto wymyślił Krainę Deszczowców to miał zapewne na myśli Belgię i pewnie była to dla niego inspiracja. Bazie już robią się żółte. Powietrze jak to tutaj pachnie świeżością i- obornikiem. Rok temu mnie to zaskoczyło. A teraz już się przyzwyczaiłam.

Niedaleko mnie zamieszkał kolega z działu, francuski official. Wynajął domek, kiedyś gdy go jeszcze remontowali to psy ganiały sobie po tamtym terenie. Teraz niestety nic z tego. Stoją paliki i trawka świeżo posiana, słowem szlaban. Dowiedziałam się, że meble kupił sobie w jakiejś francuskiej firmie designerskiej. Ponoć zaprasza innych officiali aby obejrzeli sobie jego nowo kupioną kanapę. Jest taka firma której nazwy nie zapamiętałam- nie spodziewam się, że będę klientką tej firmy kiedykolwiek. Wszelkie snobistyczne bufony zakupują u nich meble w stylu Ludwik XIV ale też i inne Ludwiki są na zbyciu. Te Ludwiki charakteryzują się tym, że są robione jak oryginały. Więc są również wiercone dziury imitujące działalność korników. Wyglądają ponoć jak spróchniałe. On sobie kupił taką kanapę za 2000€ i nic też dziwnego, że zaprasza kolegów aby sobie poogladali. Bo do czego może służyć taka cholerna kanapa- można na niej uprawiać dziki seks i oglądać telewizję, gonić psa aby z niej zeskoczył. Może stać na środku pokoju- zawsze przychodzi na myśl serial Rodzina Bundych, gdzie Al. Siedział i drapał się po pewnej części ciała. Doprawdy, nie widzę sensu nabywania mebla za taką cenę, nawet jak się jest officialem.

Mogłabym również znów powrócić do mojej stałej konkluzji co do nierobów zarabiających krocie, no i  jak zwykle doszłabym do wniosków jak zazwyczaj. Powstrzymam się więc oc konkluzji i każdy dośpiewa ją sobie sam......